Camaldoli, duizend jaar geleden gesticht door St. Romuald, is een gemeenschap van benedictijner monniken. De twee huizen, de heilige Hermitage en het klooster, ondergedompeld in de rust van het bos, vertegenwoordigen twee fundamentele dimensies van de monastieke ervaring, eenzaamheid en gemeenschap. De monastieke gemeenschap leeft in de zoektocht naar God, in gebed en werk, en staat open om te delen met de mannen en vrouwen van onze tijd, vooral door gastvrijheid. De Foresteria biedt een ruimte die openstaat voor iedereen, voor spirituele en culturele verdieping, dialoog en ontmoeting. Het klooster (of Cenobio) is de plaats waar de monniken, terwijl ze ook in eenzaamheid leven, het broederlijke leven en de gemeenschap ervaren. Deze dimensie van het bestaan wordt niet alleen beleefd tussen de leden van de Gemeenschap, maar komt ook tot uiting in het onthaal van de gasten: in de ruimtes van het klooster en in die van het gastenverblijf. In feite is het klooster van Camaldoli sinds zijn oorsprong een plek die openstaat voor het verwelkomen van gasten en pelgrims. In de vorige eeuw, met name vanaf het Tweede Vaticaans Concilie, werd de ruimte voor de ontvangst van gasten (Foresteria) gerenoveerd en zijn er in de loop van de tijd voorstellen voor culturele en spirituele vorming ontstaan, die een van de belangrijkste verplichtingen vormen van de monniken van de Gemeenschap die in het klooster wonen. Een fundamenteel kenmerk van de receptie in de Foresteria is de bevordering van de dialoog op religieus, spiritueel en cultureel niveau. Het hele jaar door, vooral in de zomer, biedt de gemeenschap initiatieven (weken of weekends) van bijbelse, liturgische en theologische vorming, oecumenische en interreligieuze dialoog, spiritualiteit (spirituele oefeningen en retraites) en confrontatie met de hedendaagse cultuur. Sommige voorstellen zijn in het bijzonder gericht op jongeren. Naast deelname aan conferenties en voorstellen voor spiritualiteit, is het ook mogelijk om, afhankelijk van de beschikbaarheid van plaatsen, toegang te krijgen tot gratis gastvrijheid: voor momenten van retraite (persoonlijk of in groep) en rust, het delen van het liturgische gebed van de Gemeenschap.