Sacra di San Michele to kompleks architektoniczny położony na górze Pirchiriano, przy wejściu do Val di Susa; znajduje się na terenie gminy Sant'Ambrogio di Torino i należy do diecezji Susa. Jest to symboliczny zabytek regionu Piemontu. Odnowiony, powierzono opiece ojców rosminianów. Sacra należy do San Michele, ponieważ narodziła się i rosła wraz ze swoją historią i strukturami wokół kultu San Michele, który wylądował w Val di Susa w V lub VI wieku. Jego położenie na wzniesieniu i w bardzo sugestywnym otoczeniu natychmiast przywodzi na myśl dwie osady michańskie: Gargano i Normandię. Założony w latach 983-987 na skalistym zboczu góry Pirchiriano, znajduje się w centrum szlaku pielgrzymkowego o długości ponad dwóch tysięcy kilometrów, który łączy prawie całą Europę Zachodnią od Mont-Saint-Michel do Monte Sant'Angelo. W ostatnich latach Sacra spotkała się ze szczególną, hojną i zachęcającą uwagą ze strony podmiotów publicznych i prywatnych. Kuratoria zawsze prowadziły działania mające na celu ochronę i poprawę stanu zabytku: czyniły to za pomocą ukierunkowanych badań, zabiegając i gwarantując niezbędne interwencje restauracyjne ze strony kompetentnych organów państwowych. Wśród najważniejszych interwencji wymieniamy: gruntowny remont dachu kościoła i starego klasztoru; odrestaurowanie Portalu Zodiaku, paneli i płócien; zachowawcze odtworzenie Grobu Mnichów, starożytnych pensjonatów i łuków przyporowych. Równolegle z tymi interwencjami Sacra podjęła na nowo intensywne momenty inicjatyw religijnych i kulturalnych: liturgiczno-religijną opiekę nad starożytnym sanktuarium Michała; coroczna konferencja, od 1992 r., której materiały są publikowane; liczne koncerty w sanktuarium, w maju, czerwcu i wrześniu, ze specjalnym zwiedzaniem z przewodnikiem po starym klasztorze; coraz bardziej wykwalifikowaną służbę w zakresie towarzyszenia, przewodnika i przyjmowania, z kursami szkoleniowymi prowadzonymi przez Stowarzyszenie Wolontariuszy Sacra; reorganizacja i wzmocnienie biblioteki, ze względnym skatalogowaniem wszystkich książek. Artykuł 1 ustawy regionalnej nr 68 z dnia 21 grudnia 1994 r. stanowi: Region uznaje Sacra di San Michele za symboliczny zabytek Piemontu, ze względu na jego wielowiekową historię, świadectwa duchowości, odwagi, sztuki, kultury i godnej podziwu syntezy najbardziej osobliwych cech Piemontu, jakie może zaoferować Piemontowi, a także ze względu na jego wyjątkowe położenie i widoczność.