De Sulcis-archipel (of Sulcitano) ligt op korte afstand van de kust van Sardinië in het zuidwesten van de provincie Carbonia-Iglesias. In sommige centra van deze eilanden spreken we de tabarchino, een Ligurisch idioom erkend en beschermd door de Sardijnse regionale wetgeving, terwijl in het resterende deel de Sardijnse Campidanese. Het is een pegliese gemeenschap die in de 16e eeuw was verhuisd naar het eiland Tabarca in het huidige Tunesië, en vervolgens in 1738 en 1770 precies in de Sulcis-archipel in de gemeenten Carloforte en Calasetta passeerde. Het derde centrum van de archipel, evenals de dichtstbevolkte (met bijna 12000 inwoners), is Sant'Antioco, gesticht waar de oude Fenicische stad Solki stond. De archipel omvat twee belangrijke eilanden, het eiland Sant'Antioco en het eiland San Pietro. Ook behoren tot de archipel zijn enkele kleinere eilandjes waarvan de enige bewoonde is het eiland Piana, de andere eilandjes zijn het eiland Toro, het eiland Vacca, het eiland Corno en het eiland Ratti.